lunes, 11 de abril de 2016

SOLO EN MIS POEMAS PUEDO HABITAR


J. J. Slauerhoff, Tánger, junio de 1934


OTRO POEMA DE J. J. SLAUERHOFF


Para una aproximación a la figura del poeta holandés, puede leerse




Autor: Jan Jacob Slauerhoff

Versión: Manuel Fernández Espinosa

SIN HOGAR

Solo en mis poemas puedo habitar,
En ningún otro lugar podría hallar nunca un refugio;
Nunca me sentí pusilánime por mi hogar,
Una tienda de campaña podría ser arrancada por el viento.


Solo en mis poemas puedo habitar.
Aunque estuviera en el desierto desnudo,
En las estepas o en el bosque de las ciudades,
Un techo todavía puedo encontrar: ando sin cuidado.

Aunque se alargue y dure, llegará el momento
En que en la víspera me fallará el viejo vigor
Y en vano suplicará palabras suaves
que antaño pudieron edificar la tierra.
Tengo montañas, pero tendré que agacharme
allí donde, abierta y oscura, se abrirá de sopetón mi tumba.



POEMA ORIGINAL

Woningloze


Alleen in mijn gedichten kan ik wonen,
Nooit vond ik ergens anders onderdak
Voor de eigenhaard gevoelde ik nooit een zwak,
Een tent werd door de stormwind meegenomen.



Alleen in mijn gedichten kan ik wonen.
Zolang ik weet dat ik in wildernis,
In steppen stad en woud dat onderkomen
Kan vinden, deert mij geen bekommernis.



Het zal lang duren, maar de tijd zal komen
Dat vóór de nacht mij de oude kracht ontbreekt
En tevergeefs om zachte woorden smeekt,
Waarmee 'k weleer kon bouwen, en de aarde
Mij bergen moet en ik mij neerbuig naar de
Plek waar mijn graf in 't donker openbreekt.

No hay comentarios:

Publicar un comentario